سوره فلق

بسم الله الرحمن الرحیم

فلق یعنی آن لحظه ای که نور، ظلمت را می شکافد و رب الفلق پناهگاهی است برای انسان که خداوند با وصف رب الفلق به عنوان پناهگاه معرفی شده است.
معنی لغوی فلق سپیده دم است و در واقع فلق لحظه ی تغییر است مثلا آدم بی سوادی که وقتی در 7 سالگی به مدرسه می رود و با سواد می شود.
مخلوقات خداوند خوب اند اما به واسطه اعمال بدشون بد میشن مثل شیطان.
شر اول در این سوره مخلوقات اند و ممکن است هر مخلوقی دارای شری باشد و انسان باید از آن شرها به خدا پناه ببرد و یکی از روش ها در سیره پیامبر که برای تبعیت لازم است پناه بردن از شرور است.
دومین شر تاریکی و ظلمت است و کلمه ی وقب به معنی داخل شدن و مسلط شدن به زندگی است مثل غیبت که به زندگی آدم مسلط می شود و گاهی آدم هر جا می نشیند غیبت می کند.
سومین شر نفاثات است که به معنی دمندگان در گره ها است و مقصود کسانی هستند که به اصطلاح چوب لا چرخ دیگران می کنند و عقد به معنی گره ها و مشکلات اساسی است.
و نهایتا در آیه آخر به آدم حسود اشاره شده است که کسانی که حسادت می کنند لذت نمی برند و به آرامش نمی رسند و اراده برای از بین رفتن نعمتی از مصادیق حسد است.
نکته طهارتی این سوره هم ایمان به غیب است.
شهید شاهرخ ضرغام .. قبل از انقلاب این شهید دوستان خوبی نداشت و به کارهایش توجه نداشت اما ناگاه فلق خوب را در وجودش احساس کرد و عاشق امام خمینی(ره) شد و به مشهد رفت و پیش امام رضا(ع) توبه واقعی کرد و واقعا عوض شد و در جنگ به مقام شهادت رسید و حر انقلاب اسلامی نام گرفت.
                               یاعلی مدد     
   مهدی عبدی زاده