بسم الله الرحمن الرحیم
این سوره تعلیم استعاذه(پناه بردن) به رب الناس از شر وسوسه است کمال هر چیزی را رب می گویند و ناس مخاطب عام است .وقتی شری سراغ انسان می آید انسان چون توانایی دفع آن را ندارد به دنبال آن است که به کسی پناهنده شود یا ربی که مربی او باشد یا کسی که دارای قوتی کافی باشد یا الهی که معبود واقعی او باشد که
در این سوره 3 پناهگاه را در 3 آیه آورده چون هر کدامشان یک پناهگاه مستقل هستند که عبارتند از رب الناس(پناه دسته جمعی)،ملک الناس(تسلط همه جانبه خدا بر انسان) واله الناس(معبود حقیقی برای انسان)
وسوسه یک حس درونی و صدای مخفی درونی است که وسوسه بددلی می آورد و شک تردید حاصل وسوسه است.
مهمترین کار برای مبارزه با شیاطین انجام عمل خیر بدون فوت وقت و تاخیر است و محاسبه و برنامه ریزی برای انجام کار خیر بسیار مهم است .
خناس در زندگی آدم نقش سرعتگیر را دارد.
تا وقتی که انسان به یاد خدا باشد شیطان پنهان می شود اما وقتی از یاد خدا غافل شود شیطان جلو می آید و او را وسوسه می کند.
صدر به معنای سینه که محل وسوسه شیطان است
درباره ی آیه ی آخر که می فرماید من الجنته و الناس آمده است که بعضی مردم از شدت انحراف خود شیطانی شده اند و در زمره ی شیاطین قرار گرفته اند.
نکته طهارتی کلی این سوره ایمان به غیب است.
والحمد لله رب العالمین ..
مهدی عبدی زاده